donderdag 2 oktober 2014

De stilte doorbroken...

Dat was lang geleden dat hier mijn laatste berichtje verscheen...
Het naaien, het bloggen, het stond me allemaal ineens een beetje tegen. Er gebeurde wel wat en er liggen nog 2 tassen te wachten tot ze afgemaakt worden...

Het leek me leuk om mijn zelfgemaakte spullen te verkopen maar ik merk dat het me enorm veel stress oplevert. Iets is in mijn ogen namelijk nooit perfect. Daarnaast kosten mijn tassen vaak meer dan iets vergelijkbaars in de winkel. De moed zonk me dus in de schoenen en de lol verdween.
Langzaam begint het weer te kriebelen, helemaal door de nieuwe boeken zoals Mijn tas en Zo geknipt2. Vooral het laatste boek (het is nog niet verschenen) maakt dat ik er weer zin in krijg. Het eerste boek heeft me immers leren naaien.
Nu nog een modus vinden waarin ik me happy voel. Waarschijnlijk gewoon maken wat ik leuk vind en dan maar zien ;)

Alleen zo'n stuk tekst is ook maar zo wat en dus laat ik jullie toch nog graag zien wat ik voor de juffen maakte als bedankje voor het afgelopen schooljaar.

Ik maakte papieren bloemen van servetten. Het bloemhart is een Ferrero Rocher.
De jongens maakte ieder nog een tekening voor de juffen. Ze vielen wat groter uit dan ik had verwacht maar vielen erg in de smaak bij de juffen. Of zou het vooral om dat bloemhartje gegaan zijn ;)








2 opmerkingen:

  1. De bloemen zijn super leuk! En lekker dat het weer gaat kriebelen om iets leuks te maken, maar het moet idd ook wel leuk blijven. Als je er nare kriebels van krijgt als je iets moet maken, is dat het niet waard natuurlijk. Kijk met het maken van dingen voor anderen wat je doel is en wat je ermee wilt. Ik maak bijvoorbeeld veel meer dan ik zelf aan kaarten kan versturen, dus ik vind het gaaf dat mijn kaarten zo worden gewaardeerd en ik dus een doel heb voor mijn massaproductie. Qua geld heb ik een aardige balans gevonden in wat ik wil krijgen voor een kaart. Uiteindelijk krijg je er nooit voor wat je er qua materiaal én 'arbeid' hebt ingestoken, maar ik vind het allang leuk dat ik met de opbrengst weer nieuwe spulletjes kan kopen. En bedenk voor jezelf wat je wilt qua verkoop. Maak je iets op aanvraag, komt er wellicht meer druk bij kijken. Dan werkt het misschien beter om gewoon te zeggen: dit heb ik gemaakt en gebruik ik niet zelf. Dit heb ik liggen en kan je kopen. Dmv foto's zien mensen dan wát ze kopen, dus dan kan je hopelijk zelf beter los laten dat het niet perfect is (ze geven immers zelf interesse aan). En he, het blijft handwerk he. En je bent een amateur en geen pro. Mensen weten dat en willen daarom juist iets unieks bij je kopen, anders hadden ze wel voor een pro model uit de winkel gegaan. Laat los, het is gelukkig maar een hobby! Zo, tot zover mijn peptalk. :p Enjoy!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Fijn dat je er weer bent Esther. Geniet van de mooie dingen van het creëren.

    BeantwoordenVerwijderen